Wielka kolonizacja - Grecja - VIII w. to czas klęsk dotykających gospodarkę grecką. Pojawiły się też ostre konflikty. Brak żywności wobec rosnącej liczby mieszkańców, chęć zdobycia ziemi uprawnej dla zapewnienia dostatniego bytu, pragnienie wzbogacenia się - to zapoczątkowało proces nazywany wielką kolonizacją. Kierunki kolonizacji 1. Sycylia i płd Italia Tu najwcześniej rozpoczął się ruch kolonizacyjny. Pierwsza kolonia Ischia powstaje przed 770 r. założona jest przez miasto Chalkis, które kolonizuje również Kyme. Kolonie założone w płd Italii zyskały sobie miano wielkiej Grecji. Dla Greków była to kraina bogata. Kolonizacja Sycylii zaczęła się od połowy VIII w. Tereny Grecy zdobywali siłą. Tylko Fenicjanie, którzy posiadali tu wcześniej faktorie handlowe nie okazywali Grekom wrogości. Polis wielkiej Grecji i Sycylii posiadały nadwyżki żywności, zwłaszcza zboża, które wysyłano do Grecji właściwej. Na wsch. Wybrzeżu Adriatyku powstały tylko dwie kolonie Apolonię i Epidamnos, tu Grecy wydobywali srebro, u ujścia Padu powstały także dwie kolonie: Adria i Spina. 2. Wschód W kierunku wybrzeży Syrii, Fenicji, Palestyny, Egiptu. Nie mogli zakładać Polis, istniały tam struktury państwowe, silnie kontrolujące podległe im tereny. Powstawały osady, uzyskujące od miejscowych władców specjalny status - otrzymywali przywileje handlowe, mieli zapewnioną ochronę osób i interesów. Takimi osadami miały być: Al.-mina nad Orontosem i Tell Sukas. W Egipcie istniała tylko jedna osada: Naukratiś nad Nilem Był to raczej port handlowy. 3. Daleki Zachó d W VII w.

Grecy rozpoczęli wyprawy na zachodnie wody Morza Śródziemnego, a w VI w. przejęli panowanie nad faktoriami handlowymi Finicjan. Około 600 r. założono Massalię (Marsylię), na Korsyce Alalię, były to kolonie specyficzne wykorzystywano je do piractwa wobec Fenicjan, Grecy dotarli do Hiszpanii - kolonia Emporion - wydobywali tam miedź, srebro i cynę 4. Morze Egejskie i Propontyda Były to obszary bardzo atrakcyjne dla Greków. Porastały je wysokopienne lasy (drewno wykorzystywano do budowy floty), nabywano tam smołę do uszczelniania kadłubów. Łagodny klimat i dobra gleba sprzyjały rozwojowi rolnictwa. To wszystko zadecydowało o powstaniu gęstej sieci miast. Najstarszą kolonią było Kyzykos. 5. Morze Czarne Pierwsze kolonie powstają tam ok. 770 r. - na wybrzeżu anatolijskim założono Synopę. Pierwsze kolonie i zachodnich i północnych wybrzeżach Morza Czarnego powstają w VII w. Większość jest założona przez Milet. Nadwyżki zboża, jakimi dysponowały te kolonie były eksportowane do Grecji, by od VI w. stać się jej spichlerzem.

Ok. 580 r. nastąpiło osłabienie ruchu kolonizacyjnego, choć jeszcze przez VI w. powstało sporo osad. Grecy natknęli się na opór Kartaginy broniącej dostępu do Afryki, Hiszpanii oraz zachodnich brzegów Sycylii. W części środkowej Italii musieli się liczyć z obecnością Etrusków. W samej Grecji wzrosła produkcja rzemieślnicza, co pozwoliło na nabywanie żywności z zewnątrz. Zakładanie kolonii przyczyniło się do wydatnego wzrostu handlu, świat grecki wyraźnie wzbogacił się. Rozwój wymiany towarowej stwarzał niezbędne warunki do rozkwitu miast o rosnącej szybko liczbie ludności. Nie mogłyby się one rozwijać bez dopływu żywności z obszarów "kolonialnych". Rozwój handlu stwarzał możliwość szybkiego wzbogacenia się. Osady powstałe poza granicami Grecji właściwej przyspieszyły rozwój ludów, wśród których powstawały. Kolonizacja przyczyniła się do zmian w sposobie myślenia, rozszerzenia horyzontu geograficznego Hellenów, nawiązania kontaktów z różnymi ludami o różnych obyczajach. Miasta i ich kolonie Milet - około 100 kolonii w basenie Morza Czarnego Megara - Bizancjum, Chalcedon, Heraklea Korynt - Korkyra, Syrakuzy Chalkis - Kyme Sparta - Tarent Fokaja - Masalia, Majnake (Malaga) Achaja - Sybaris , Kroton

Kolejne ściągi, referaty i wypracowania z historii:
Ziemie polskie pod okupacją radziecką
Ziemie polskie pod okupacją niemiecką
Wyprawy krzyżowe
Wyprawy Krzysztofa Kolumba
Wyprawy i odkrycia Portugalczyków